üstsüz başsız

Dil: Türkçe

• [sıfat, zarf]   Üstü başı bulunmayan, giysisi olmayan
  • Bir üstsüz başsız delikanlı kolu kafasında uyuyor.
• [sıfat, zarf]   Üstü başı olmadan, giysisi olmadan
  • Kestiremediğim tek husus, eşyalarımın çok mu beğenildiği yoksa beni üstsüz başsız bırakıp seyircinin karşısına çıkmamı engellemek mi istedikleriydi.