üstünkörü

Dil: Türkçe

• [sıfat, zarf]   İnceliklerine inmeden, özen göstermeden; gelişigüzel, baştan savma, yalan yanlış
  • Derken zaman geçti; üstünkörü, derme çatma şeylere alıştık.
• [sıfat, zarf]   (üstü'nkörü) İnceliklerine inmeden, özen göstermeden; gelişigüzel, şöyle bir, baştan savma, eğreti, öylesine, üstten, yalandan, yalap şalap, yalapşap, yarım yamalak
  • Fakat bu işi bilinçli olarak üstünkörü yapmış, yaraların tam kapanmamasına dikkat etmişti.