usturuplu

Dil: Türkçe

• [zarf, sıfat]   Yerli yerinde, işlevine uygun bir biçimde
  • İşlerini, kimseyi taciz etmeden usturuplu, icap edene yardım ederek, hediyeler takdim ederek görmüşlerdi.
• [zarf, sıfat]   Derli toplu, ustalıklı, işlevine uygun bir biçimde olan
  • Yeşilçam zamanında da eğer istenilseydi, birçok şeyler çok usturuplu senaryolarla yazılıp çekilebilirdi ve sansür bir şey diyemezdi.