utanmak

Dil: Türkçe

• [nesnesiz, -den]   Onursuz sayılacak veya gülünç olacak bir duruma düşmekten üzüntü duymak; arlanmak, mahcup olmak
  • Düğün sofrasında kendisinden başka böyle çatal tutanı göremeyince pek utandı.
• [nesnesiz, -den]   Sıkılarak çekinmek
  • Hayır, edebiyattan değil, karşısında şimdiden aczini duyduğum okuyucudan utanıyorum.