üvey

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz]   Yalnız yasaca akraba sayılan, aralarında kan bağı bulunmayan, öz olmayan
  • O akşam da müzakere sonunda bu yaşıtım üvey dayımla mutabık kaldık.
• [sıfat, mecaz]   Kendisine kötü davranılan