uyanık

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz]   Uyumamış; bidar
  • Uyuyor mu uyanık mı kestiremiyor, uykuyla uyanıklığın sınırlarını bulamıyordu.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz]   Uykudan uyanmış
  • ... en az yetmiş yaşında görünen bu efendinin gözü açık, kantarı belinde, uyanık biri olduğu fıldır fıldır oynayan gözlerinden belliydi.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz]   açıkgöz
  • Ayrıca son derece zeki ve uyanık bir genç kız vardı.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz]   Yapacağı işi bilen, dikkatli ve tetikte olan; sak (I), müteyakkız
  • Zeki ve uyanık kişilerle dostluk kadar iyi bir şey olamaz.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz]   Bilgisizlikten kurtulmuş, bilgili olan