uydurma

Dil: Türkçe

• [isim, sıfat, sıfat]   Uydurmak işi; tasni
  • Atatürk'ün Osmanlıcayı Türkçeleştirmek hususundaki güzel arzusunu bugünkü 'uydurma dilcilik' gayretine alet etmişiz.
• [isim, sıfat, sıfat]   şişirme haber
  • Ben babamın eskilerinden uydurma şeylerle giyiniyordum.
• [isim, sıfat, sıfat]   Gerçek dışı, uydurulmuş olan; uyduruk, yalan, sahte, asılsız, düzme, musanna
• [isim, sıfat, sıfat]   Yeni bir biçim verilmiş
• [isim, sıfat, sıfat]   Bir değeri olmayan