uyku

Dil: Türkçe

• [isim, mecaz, mecaz, mecaz]   Dış uyaranlara karşı bilincin, bütünüyle veya bir bölümünün yittiği, tepki gücünün zayıfladığı ve her türlü etkinliğin büyük ölçüde azaldığı dinlenme durumu; hab
  • Hiç kimse bir diğerinin yerine karnını doyuramaz, hiç kimse bir başkasının uykusunu uyuyamaz.
• [isim, mecaz, mecaz, mecaz]   Çevrede olup bitenin farkında olmama
  • Kış süresince uykuda olan ağaçlar, baharla birlikte uyandı.
• [isim, mecaz, mecaz, mecaz]   Doğada görülen sükûnet durumu
• [isim, mecaz, mecaz, mecaz]   aymazlık