uyuşuk

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz]   Duymaz ve hareket edemez duruma gelmiş, uyuşmuş
  • Terli, sıcak, uyuşuk vücudu, yatağın çukuruna yapışmış, kımıldayamıyor bile.
• [sıfat, mecaz]   Gevşek, tembel, sünepe olan; uyuntu
  • Pencerenin önündeki güneşte uyuşuk uyuşuk yatan pamuk kadar beyaz kedi pencereden atlayarak ihtiyar kadının seccadesinin yanına uzandı.