vâkıf

Dil: Arapça vāḳif

• [sıfat, eskimiş]   Bilen, farkında olan
  • Demirci anladı, ses çıkarmadı, duvardan üç beş halka aldı, sanatına vâkıf bir adam sükûnetiyle değneğe taktı.
• [sıfat, eskimiş]   Bir şeyi vakıf durumuna getiren