vakit

Dil: Arapça vaḳt

• [isim, mecaz]   zaman
  • Mevsim mütehayyil, vakit akşamdı Bebek'te.
• [isim, mecaz]   Bir işe ayrılmış veya bir iş için alışılmış saatler
  • Yemek vakti. Şimdi bunun vakti değil.
• [isim, mecaz]   çağ
  • Vaktin bilginleri.
• [isim, mecaz]   Belirlenmiş olan zaman
  • Kâhya, vakit gayri Süleyman, haber saldık gelecekler, pamuklar da kıvamına geldi, demişti.
• [isim, mecaz]   Zaman anlatan kelimelere belirtilen durumunda geldiğinde "iken" anlamı veren bir söz
  • Onun bu kadar para vermeye vakti yok.
• [isim, mecaz]   Geçim, para bakımından elverişli durum