vakitsiz

Dil: Türkçe

• [sıfat, zarf]   Uygun bir zamanda olmayan
  • Herhâlde padişah da annesi ve hemşireleri de dostlarının vakitsiz ölümüne karşı çok müteessir olmuşlardı.
• [sıfat, zarf]   Vakti, zamanı gelmeden
  • Beni vakitsiz koyup giden anamı düşünür dertlenirim.