vaktiyle

Dil: Türkçe

• [zarf]   Zamanında, uygun zamanda
  • Ha durma, git sen, kimi bulacaksan bul, vaktiyle her iş olsun bitsin!
• [zarf]   bir zamanlar
  • Vaktiyle Göksel bile bu soğukkanlılığım karşısında hayrete düşmüştü.
• [zarf]   Oldukça eski bir zamanda