vekil

Dil: Arapça vekīl

• [isim, eskimiş]   Birinin, işini görmesi için kendi yerine bıraktığı veya yetki verdiği kimse
  • İşte bu adam sensin! Seni kendime vekil edeceğim...
• [isim, eskimiş]   milletvekili
  • Hanın avlusundan sokağa vekil ve sefir otomobillerine taş çıkartacak bir lüks otomobil yürüdü.
• [isim, eskimiş]   Bir görevde, asıl görevlinin yerine bakan kimse
• [isim, eskimiş]   bakan