yakın

Dil: Türkçe

• [sıfat, isim, isim, zarf]   Az bir ara ile ayrılmış olan (zaman veya yer), uzak karşıtı
  • İklim ile toprağın bereketi ve insanın faaliyeti arasında yakın bir münasebet vardır.
• [sıfat, isim, isim, zarf]   Küçük, önemsiz değişikliklerle birbirinden ayrılan
  • Her birinin muhakkak bir yakın arkadaşı vardır.
• [sıfat, isim, isim, zarf]   Aralarında sıkı ilgi bulunan
  • Beş dönüme yakın bahçesi bir ormanı andırırdı.
• [sıfat, isim, isim, zarf]   Benzeyen, andıran, yaklaşan
  • Elli yaşında adam, ellisine yakın kadın...
• [sıfat, isim, isim, zarf]   Erişmesi, olması zaman bakımından yaklaşmış olan
  • Yakınımızda otururlar.
• [sıfat, isim, isim, zarf]   Uzak olmayan yer
  • En yakınlarından başlayarak herkese hayatı cehennem ettiği de doğrudur.
• [sıfat, isim, isim, zarf]   Aralarında sıkı ilişki olan arkadaş, dost veya akraba
  • Gelin, bana yakın oturun lütfen.
• [sıfat, isim, isim, zarf]   Uzak olmadan