yalnız

Dil: Türkçe

• [sıfat, zarf, zarf, zarf, bağlaç, isim, ruh bilimi]   Yanında başkaları bulunmayan
  • Arka koltuklardan birinde, bir oğlan çocukla oturan başında eşarplı kadın -oğlanın annesi- onların hemen önünde de yine başı eşarplı yalnız bir kadın.
• [sıfat, zarf, zarf, zarf, bağlaç, isim, ruh bilimi]   (ya'lnız) ► tek başına
  • İki refik, sevgili arkadaşlarını yalnız bırakmak istemediler.
• [sıfat, zarf, zarf, zarf, bağlaç, isim, ruh bilimi]   (ya'lnız) Sadece
  • Kendisini yalnız Bombay'a kadar götürecek tren parası vardı.
• [sıfat, zarf, zarf, zarf, bağlaç, isim, ruh bilimi]   yalnızca
  • Giderim yalnız arkadaşlarımı isterim. Güzel yalnız biraz renksiz.
• [sıfat, zarf, zarf, zarf, bağlaç, isim, ruh bilimi]   “Ama, fakat” anlamlarında bir söz
• [sıfat, zarf, zarf, zarf, bağlaç, isim, ruh bilimi]   Toplumsal ilişkilerden yoksun veya yoksun bırakılan kişi