yankı

Dil: Türkçe

• [isim, mecaz]   Sesin yansıtıcı bir yüzeye çarpıp geri dönmesiyle duyulan ikinci ses; akis, aksiseda, aksülamel, inikâs, eko
  • Ben kimsesiz seyyahı meçhuller caddesinin / Ben yankısından kaçan çocuk kendi sesinin
• [isim, mecaz]   Bir olayın çevrede uyandırdığı duygu, düşünce veya tepki; akis, aksülamel, inikâs
  • Bu çığlıklar, ağızdan ağıza, kulaktan kulağa geniş yankılarla bütün yurdu kaplıyordu.