yapma

Dil: Türkçe

• [isim, sıfat, sıfat]   Yapmak işi
  • Köşede bir piyano, piyanonun üstünde yapma çiçekler.
• [isim, sıfat, sıfat]   yapay
  • Fakat fazla içliliği erkekliğe yakıştıramadığından kendini her zaman yapma bir sertliğin arkasına gizlerdi.
• [isim, sıfat, sıfat]   yapmacık, sahici karşıtı