yaya

Dil: Türkçe

• [isim, tarih, zarf]   Yürüyerek giden kimse; piyade (I)
  • Halk arabalarla, kayıklarla, yaya olarak oralara kadar geliyor ve bu ağaçların altına dağılıyordu.
• [isim, tarih, zarf]   Benzerlerine ayak uydurup ilerleyememiş, gelişememiş kimse
  • Spor işlerinde yayayımdır. Hele futbol gibi sporlarla uğraşmadım.
• [isim, tarih, zarf]   Osmanlılarda Yeniçeri Ocağından önceki dönemlerde Türklerden kurulan piyade teşkilatı ve askeri
  • Galiba sen köprüyü bizim gibi yaya geçmiyorsun.
• [isim, tarih, zarf]   yayan