yemlik

Dil: Türkçe

• [isim, sıfat, mecaz, mecaz, argo]   Hayvanlara yem verilen yer veya kap
  • Bir avuç arpa fazla atar yemliğine, bir kamçı eksik vurur.
• [isim, sıfat, mecaz, mecaz, argo]   Yem için ayrılan
  • Yemlik ot.
• [isim, sıfat, mecaz, mecaz, argo]   rüşvet
• [isim, sıfat, mecaz, mecaz, argo]   Karşılıksız geçim sağlanan yer veya kimse
• [isim, sıfat, mecaz, mecaz, argo]   Kumarda kandırılıp parası alınan kimse