yetim

Dil: Arapça yetīm

• [sıfat]   Babası ölmüş olan (çocuk); babasız
  • Biri, ihtiyar anası ve iki küçük yetim çocuğu; diğeri gene tek yetim oğlu ile oturan, kocaları ölmüş iki genç kadın vardı.