yıkıcı

Dil: Türkçe

• [isim, sıfat]   yıkmacı
  • Eski evlerimiz yandı, yıkıldı. Biz onlar içinde yaşayamaz olduk, alıcı çıkınca yıkıcılara sattık.
• [isim, sıfat]   Bir şeyin zarar görmesine, bozulmasına, yok olmasına, ortadan kalkmasına yol açan; katastrofik
  • O yıkıcı bozgunun sebeplerini öğrenmeye büyük önem verdi.