yırtık

Dil: Türkçe

• [sıfat, isim, mecaz]   Yırtılmış olan
  • Yırtık yeri birleştiriyor, yapıştırmaya çalışıyor, yapamıyor, yatağın üstüne kapanıp hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.
• [sıfat, isim, mecaz]   Eskimiş, parçalanmış
  • Yırtık sesiyle çığlık çığlığa bağırıyor.
• [sıfat, isim, mecaz]   Cırlak, tiz, keskin olan (ses)
  • Çorabın yırtığı.
• [sıfat, isim, mecaz]   Yırtılma sonucu oluşmuş yarık; çak (II)
  • Becerikli, yırtık bir kız değil ki mağazalarda iş arasın, bulsun.
• [sıfat, isim, mecaz]   Utanması, çekinmesi olmayan; yırtılmış