yırtınmak

Dil: Türkçe

• [nesnesiz]   Parçalanırcasına bağırmak
  • Ağlıyor, yırtınıyor, dövünüyor fakat adamakıllı yuvarlanmaya başladığım hissini veren bu hâlden silkinemiyorum.
• [nesnesiz]   Bir konuda kendini yoracak kadar çok uğraşmak
  • Aylardan beri yırtınıp durdum bu görüşmeyi ayarlayabilmek için.