yok

Dil: Türkçe

• [sıfat, isim, isim, ünlem, bağlaç, bağlaç, ünlem]   Bulunmayan, mevcut olmayan (nesne, kimse vb.); namevcut, nanay var karşıtı
  • Sen yoktan anlamaz mısın?
• [sıfat, isim, isim, ünlem, bağlaç, bağlaç, ünlem]   Olmayan, bulunmayan şey
  • İçki, sigara yok.
• [sıfat, isim, isim, ünlem, bağlaç, bağlaç, ünlem]   yasak
  • Geldiler mi? -Yok, daha gelmediler.
• [sıfat, isim, isim, ünlem, bağlaç, bağlaç, ünlem]   "Hayır" anlamında kullanılan bir söz
  • Verdiler, ne âlâ; yok vermediler, döner gelirsin.
• [sıfat, isim, isim, ünlem, bağlaç, bağlaç, ünlem]   Birbirine karşıt iki cümleden, ikincisinin başına getirilen bir söz
  • Yok kâğıdı kalmamış, yok mürekkebi iyi değilmiş, hasılı bir alay bahaneler!
• [sıfat, isim, isim, ünlem, bağlaç, bağlaç, ünlem]   Birinin söylediği sözlerden genelde kuşkulanıldığında veya sözler hafifsendiğinde kullanılan bir söz
  • Yok ben seni adam ettim, yok haddini bil, yok üstümüze düşeni yapalım.
• [sıfat, isim, isim, ünlem, bağlaç, bağlaç, ünlem]   Savunulan bir düşünceyi doğrulayan ifadenin başına getirilen bir söz
  • Yok, doğrusu iyi adam, kim ne derse desin.