yoksul

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz]   Geçinmekte çok sıkıntı çeken, geçimini güçlükle sağlayan (kimse, toplum, ülke); yoksuz, yokluklu, çulsuz, varlıksız, variyetsiz, yok yoksul, fakir, fukara, beş parasız, parasız, sersefil, zengin, varsıl karşıtı
  • Şimdi binlerce, yüz binlerce yoksul büzülmüştür kendi içine, kendi yetmeyen sıcaklarına sığınmışlardır insanlar.
• [sıfat, mecaz]   İstenilen nitelikte ve özellikte olmayan bir biçimde; kan ayaklı
  • Yazılarını okudum, sözlerini dinledim, bilgice onu biraz yoksul buldum.