yol

Dil: Türkçe

• [isim, halk ağzında, mecaz, mecaz]   Karada, havada, suda bir yerden bir yere gitmek için aşılan uzaklık; sırat, tarik
  • Bahçeleri bahçelere toprak yollar bağlardı.
• [isim, halk ağzında, mecaz, mecaz]   Karada insanların ve hayvanların geçmesi için açılan veya kendi kendine oluşmuş, yürümeye uygun yer
  • Yolda oynayan çocuklara ne olduğunu sordu.
• [isim, halk ağzında, mecaz, mecaz]   Genellikle yerleşim alanlarını birbirine bağlamak için düzeltilerek açılmış ulaşım şeridi
  • Su yolu. Sel yolu.
• [isim, halk ağzında, mecaz, mecaz]   İçinden veya üstünden bir sıvının geçtiği, aktığı yer
  • Yola çıkmak. Yoldan kalmak.
• [isim, halk ağzında, mecaz, mecaz]   yolculuk
  • Bu vapurun yolu az.
• [isim, halk ağzında, mecaz, mecaz]   Gidiş çabukluğu, hız
  • Celâl Bey'i sakal bırakma yolunda, kim, hangi örnek özendirdi diye çok düşünmüşümdür.
• [isim, halk ağzında, mecaz, mecaz]   Davranış, tutum, gidiş veya davranış biçimi
  • Duyguların eğitimi de en iyi, sanat yoluyla olur.
• [isim, halk ağzında, mecaz, mecaz]   Uyulan ilke; sistem
  • Tohumlar kimi yol, ısmarlandıktan üç dört ay sonra gelirdi.
• [isim, halk ağzında, mecaz, mecaz]   Kumaşta bulunan çizgi
  • Bu yolda çok emek harcandı.
• [isim, halk ağzında, mecaz, mecaz]   kez
  • Bu işi yapmanın bir yolu vardır.
• [isim, halk ağzında, mecaz, mecaz]   Düğünde, oğlanevinin kızevine verdiği para, mal veya armağan
• [isim, halk ağzında, mecaz, mecaz]   Bir sonuca, bir amaca ulaşmak için izlenen süreç
• [isim, halk ağzında, mecaz, mecaz]   Bir amaca ulaşmak için başvurulması gereken çare