yukarı

Dil: Türkçe

• [isim, mecaz, sıfat, sıfat, mecaz, zarf]   Bir şeyin üst bölümü; fevk, mafevk, aşağı karşıtı
  • Emir yukarıdan gelince çaresiz kaldık.
• [isim, mecaz, sıfat, sıfat, mecaz, zarf]   Yetkili kimse
  • Yukarı kat.
• [isim, mecaz, sıfat, sıfat, mecaz, zarf]   Benzerleri arasında üstte bulunan
  • O bizden yukarı sınıftandı.
• [isim, mecaz, sıfat, sıfat, mecaz, zarf]   Aşama, sınıf, makam bakımından ileride olan
  • Yukarı, kocasının odasına çıktı.
• [isim, mecaz, sıfat, sıfat, mecaz, zarf]   Üst tarafa, üstteki kata, üste, yükseğe, yukarıya