yürümek

Dil: Türkçe

• [nesnesiz, -e, -e, -e, mecaz, argo]   Adım atarak ilerlemek, gitmek
  • Kafası yerde, kamburunu çıkarmış, yürüyordu.
• [nesnesiz, -e, -e, -e, mecaz, argo]   Karada veya suda, herhangi bir yöne doğru sürekli olarak yer değiştirmek
  • Buz dağları güneye yürümüş.
• [nesnesiz, -e, -e, -e, mecaz, argo]   Çocuk ayakları üzerinde gezecek duruma gelmek
  • Çocuk erken yürüdü.
• [nesnesiz, -e, -e, -e, mecaz, argo]   Yol almak
  • Biraz yürüyelim, geç kaldık.
• [nesnesiz, -e, -e, -e, mecaz, argo]   Bir yere gelmek, bir yere ulaşmak, kaplamak
  • Dallara su yürümek.
• [nesnesiz, -e, -e, -e, mecaz, argo]   Üzerine doğru gitmek, akın etmek, saldırmak, hücum etmek
  • Asker kaleye yürüdü.
• [nesnesiz, -e, -e, -e, mecaz, argo]   Faiz, hesap edilmek, işlemek
  • Bu paranın faizi yüzde beşten mi yürüyor?
• [nesnesiz, -e, -e, -e, mecaz, argo]   Geçmek, ilerlemek, değişmek
  • Doktor o hayatın dışında kalmış. Bu ne demek? Bu, o demek ki hayat yürümüş gitmiş, birlikte yürüyememiş.
• [nesnesiz, -e, -e, -e, mecaz, argo]   Bir işte ileri gitmek
  • Bu evliliğin yürümeyeceği daha başından anlaşılmıştı ama belki yürütürüz, demiştim.
• [nesnesiz, -e, -e, -e, mecaz, argo]   Gereği gibi yapılmak veya ilerlemek
  • O da yürümüş.
• [nesnesiz, -e, -e, -e, mecaz, argo]   ölmek