zafer

Dil: Arapça ẓafer

• [isim]   Savaşta kazanılan başarı; utku
  • Al bir kalpak giymişti al / Al bir ata binmişti al / Zafer ırak mı dedim / Aha diyordu
• [isim]   yengi
  • Uzun tedris ve terbiye hayatınız, evvela müşkülatla dolu ve sonrası zafere ermiş çetin bir mücadele ve mücahede hayatıdır.
• [isim]   Bir yarışma veya uğraşıda çaba harcayarak elde edilen başarı