zaman

Dil: Arapça zamān

• [isim, gök bilimi, dil bilgisi, jeoloji]   Bir işin, bir oluşun içinde geçtiği, geçeceği veya geçmekte olduğu süre; hengâm, vakit
  • Zaman geçtikçe hafifleyecek yerde, daha ziyade ağırlaşan bir vicdan azabı duyarım.
• [isim, gök bilimi, dil bilgisi, jeoloji]   Bu sürenin belirli bir parçası; vakit
  • Efendiler, az söylemek çok yapmak zamanı gelmiştir.
• [isim, gök bilimi, dil bilgisi, jeoloji]   Belirlenmiş olan an
  • Gül zamanı. Çocukluk zamanı.
• [isim, gök bilimi, dil bilgisi, jeoloji]   Çağ, mevsim
  • Dedelerimizin zamanında burada bir kral yaşardı.
• [isim, gök bilimi, dil bilgisi, jeoloji]   Bir işe ayrılmış veya bir iş için alışılmış saatler; vakit
  • Geldi, gelmiş, geliyor, gelecek, gelir.
• [isim, gök bilimi, dil bilgisi, jeoloji]   Dönem, devir
• [isim, gök bilimi, dil bilgisi, jeoloji]   Olayların oluş ve akış sırasını belirleyen, düzenli ve dönemli gök olaylarını birim olarak kullanan sanal bir kavram
• [isim, gök bilimi, dil bilgisi, jeoloji]   Çekimli fiilin karşıladığı kılış veya oluşun içinde geçtiği dil bilgisel zaman dilimini gösteren kategori; bildirme kipi, haber kipi
• [isim, gök bilimi, dil bilgisi, jeoloji]   Yer kabuğunun geçirdiği gelişimde belirlenen ve fosillere göre dörde ayrılan geniş evrelerden her biri