zayıf

Dil: Arapça żaʿīf

• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz, isim, mecaz, mecaz]   Eti, yağı az olan, şişman olmayan (insan veya hayvan); arık (II), ince, kavruk, nahif
  • Uzun boylu, zayıf, ellilik bir hanım.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz, isim, mecaz, mecaz]   Görevini yapacak yeterli gücü olmayan
  • Zayıf bir ordu. Gözleri zayıf.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz, isim, mecaz, mecaz]   Sağlamlığı, dayanıklılığı olmayan
  • Zayıf bir yapı.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz, isim, mecaz, mecaz]   Önemli, güvenilir olmayan
  • Zayıf bir bilgi.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz, isim, mecaz, mecaz]   Çok az
  • Zayıf bir ihtimal.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz, isim, mecaz, mecaz]   Enerjisi, etkisi, yoğunluğu az olan
  • Radyoda uzak bir istasyonun zayıf sesini duydu. Zayıf ışık.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz, isim, mecaz, mecaz]   Ortanın altında olan not
  • Zayıf bir öğretmen.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz, isim, mecaz, mecaz]   Bilgi yönünden yeterli olmayan, yeteneksiz
  • Zayıf ve uydurma bir âşık bu cevaba karşı perişan olurdu.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz, isim, mecaz, mecaz]   İradesi gereği kadar güçlü olmayan