zebun

Dil: Farsça zebūn

• [sıfat, eskimiş]   Güçsüz, zayıf, âciz olan
  • İnsan gözünden ziyade, bu kafese konmuş vahşi, yırtıcı hayvanların, içleri hırs, haşinlik ve ürkeklikle dolu, heybetli fakat zebun gözlerine benziyordu.