zehir

Dil: Farsça zehr

• [isim, mecaz]   Organizmaya girdiğinde kimyasal etkisiyle fizyolojik görevleri bozan ve miktarına göre canlıyı öldürebilen madde; ağı, sem (I), zıkkım
  • Evvela bir yumruk vurdu sersemledim, sonra ağzıma bilmediğim bir zehir tıktı, işte bu zehirle bayıldım.
• [isim, mecaz]   Büyük üzüntü, acı, keder, sıkıntı
  • Dünya ile küsmüş, içi zehir dolu olarak yaşamıştı bütün gençliğini.