zekâ

Dil: Arapça ẕekāʾ

• [isim, ruh bilimi, mecaz]   İnsanın düşünme, akıl yürütme, öğrenme, kavramları ve nesneleri zihinde canlandırabilme, objektif gerçekleri algılama, yargılama, sonuç çıkarma, bedeni kontrol edebilme, duyguları doğru algılayabilme, değerlendirebilme, icat edebilme vb. yeteneklerinin ve becerilerinin tamamı; anlak, dirayet, feraset
  • Herkesin gönlünü almayı bilecek zekâya sahipti.
• [isim, ruh bilimi, mecaz]   kafa