zıplamak

Dil: Türkçe

• [nesnesiz]   Bir yere çarpıp yukarı fırlamak
  • İhtiyar profesörün elinde tuttuğu silindir, canlı bir mahluk gibi zıpladı.
• [nesnesiz]   Sevinçten veya oyun yapmak için bulunduğu yerde havaya doğru fırlamak
  • Küçük köpek ince sevinç çığlıkları çıkarıyor, zıplıyor, havlıyor, atılıyordu.