zirve

Dil: Arapça ẕirve

• [isim, mecaz]   doruk
  • Ta en üstte, zirvede, güneş alnımızda, kalıntılar bulutlarla yan yana.
• [isim, mecaz]   Bir işte ulaşılan en üst aşama
  • Artık otuz dört yaşında, mesleğinin zirvesinde, Antalya’nın tanınmış mimarlarından, aynı zamanda popüler genç bir iş adamıydı.